به گزارش روز چهارشنبه اگزیم نیوز، «انوش رهام» در یک گفتوگوی رادیویی اظهار داشت: کشور ما در مسیر چند کریدور قرار دارد و مهمترین آنها کریدور شمال- جنوب است که بخش بزرگی در حوزه خلیج فارس تا شبه قاره هند را تا دریای شمال و کشورهای ترکمنستان، ارمنستان، قزاقستان و آذربایجان و در نهایت به سمت شمال به مسیر فنلاند با قابلیت حجمی بالغ بر ۳۰میلیون تن متصل میکند.
وی با تاکید بر قابلیتهای کریدورهای کشور افزود: با وجود زیرساختهای خوبی که در کشور وجود دارد و امنیت و راه گذار دریایی بین بنادر دریای خزر و خلیج فارس و اتصالات جادهای سراسری و مستقیم میتوان از این ظرفیت برای درآمدهای ارزی و ارتقای موقعیت ژئوپلیتیک کشور استفاده کرد.
این پژوهشگر حجم تجارت کشورهای حوزه خلیج فارس و منطقه CIS را براساس آمار سال ۲۰۲۰ حدود ۵۰ میلیارد دلار برآورد کرد و بیان داشت: با استفاده از ظرفیت راه گذر شمال- جنوب و مسیر بنادر شمالی و جنوبی کشور بخش خصوصی پروژهای را از قزاقستان بهعنوان هاب غلات از بنادر امیرآباد و انزلی در شمال کشور تا بنادر امام و بندرعباس در جنوب کشور آغاز کرده که تجهیزات مورد نیز آن نیز فراهم شده است، ولی بایستی با تخصیص انبارهای مناسب و سیلو در بنادر به کار سرعت بیشتری جهت بهرهبرداری از آن انجام داد.
رهام زمان و هزینه را دو مولفه اثرگذار در ترانزیت ذکر و تصریح کرد: برای عبور به موقع کالا از مبادی ورودی و خروجی کشور و همینطور کاهش هزینهها، اشتغالزایی خوبی انجام میشود و هم از ظرفیت بنادر میتوان به خوبی استفاده کرد؛ همچون برخی کشورهای همسایه که با اشتغال آفرینی در شهرهای بندری توانستند از مزیتهای اقتصادی آن بهرهمند شوند.
وی یکی از مهمترین مسایل را در حمل و نقل و ترانزیت، کاهش توقف در مبادی ورودی و خروجی کالا دانست و افزود: دولت توافقات خوبی در رایزنی با کشورهای ارمنستان و قزاقستان انجام داده تا با کمترین تشریفات و توقف کالا، سهولت در حمل و نقل انجام پذیرد.
این تحلیلگر تجارت خارجی با اشاره به علاقهمندی روسیه به سرمایهگذاری در راه آهن قزوین-رشت گفت: در حال حاضر راه آهن رشت آستارا در بال غربی کریدور فعالیت دارد که مزیت خوبی برای حمل و نقل ایجاد کرده؛ اما راه آهن رشت-قزوین به دلیل برخی مسایل زیست محیطی و اینکه چه درصدی از پتانسیل حمل و نقل ریلی را مرتفع میکند هنوز محل تردید است که امیدواریم بهزودی در این خصوص تصمیمات خوبی گرفته شود.
نظر شما